پیشوای مبارز(6)-(شهید والامقام حجت الاسلام والمسلمین استاد محمد اسحاق آخوند)

استاد شهید در سال 1334ه ش،طبق سنت نبوی تشکیل خانواده داد که ثمره ی آن سه فرزند پسر و چهاردختر بود . با این که معمولا مسئولیت اداره ی خانواده دست وپا گیر است واز فعالیت های انسان دربیرون خانواده می کاهد اما در زندگی شهید چنین تحولی ایجاد نشد اوبعد از ازدواج وتشکیل خانواده نیزهمچنان به خدمات دینی،علمی وفرهنگی خویش ادامه داد.

در ادامه می خوانید...

قسمت ششم

استاد شهید در سال 1334ه ش،طبق سنت نبوی تشکیل خانواده داد که ثمره ی آن سه فرزند پسر و چهاردختر بود . با این که معمولا مسئولیت اداره ی خانواده دست وپا گیر است واز فعالیت های انسان دربیرون خانواده می کاهد اما در زندگی شهید چنین تحولی ایجاد نشد اوبعد از ازدواج وتشکیل خانواده نیزهمچنان به خدمات دینی،علمی وفرهنگی خویش ادامه داد.

استادنارسایی ها ونیازمندی های دینی وفرهنگی را به خوبی لمس می نمود وبرای رفع آن ها چاره جویی می نمود، بدین سان برنامه های رادردستور کار خویش قرار داد و برای پیشبرد اهداف وبرنامه های الهی خود،پیامبرگونه مصمم وامیدوار حر کت کرد،چناچه خداوند "علما راوارث انبیا قرار داده و آنان راحا کم بر مردم می داند^[1] "،ایشان دراین مسیر از بزرگان سوزمه قلعه کمک خواست و ضمن تبیین برنامه های اصلاحی خویش،در اجرا ی مقاصد خود همراهی وحمایت آنان راخواستار شد،که درعمل بعضی بزرگان اورا همراهی نمودند و تعداد جاهل ومغرض با این طرح ها وبرنامه ها مخالفت کردند^[2]البته این حمایت ها ومخالفت ها در اکثر اصلاحات بوده وخواهد بود،چون تغییرات وتحولات با منافع و افکار بعض افراد سازگار نیست وبرای بعضی مطلوب ودلپذیراست.

حجه الاسلام والمسمین علی کریمی در رابطه بابعضی برنامه های اصلاحی استادش چنین می گوید:

"از اوايل که ما کوچک بوديم ،مي شنيديم که اقدامات استاد شهيد در راستاي امر به معروف و نهي از منکر مورد توجه مردم و سرخيل ها قرار نگرفت و حتي نزديک ترين افراد نيز ايشان را ياري و حمايت نکردند و آخوند شهيد هم قصد هجرت را کردند، مردمان همجوار به بزرگان و سرخيل هاي ما گفتند :چرا روحاني شما رفت !!؟ استاد شهيد تا مسجد سبز رفت و بعد بزرگان جمع شدند و استاد شهيد را آوردند به منطقه ؛ پدر بزرگوارشان زميني را در اختيار ايشان قرار داد و ايشان توانستند که حسينيه را در همين زمين ايجاد کنند. تا زماني که جاه هاي ديگر منبر نبود تمام مردمان در ايام محرم به منبر ايشان تشريف مي آوردند...^[3]"

به راستی یکی ازنیازمندی ها ی جامعه احداث حسینیه ،مسجد وحوزه ی علمیه بود،چون برگزاری مجالس عزای اهل البیت(ع) درخانه وتدریس به صورت سیارونبود محل عبادت ازمشکلاتی بود که باید رفع می شد.قبل ازحرکت استادشهید آخوند و"در زمان مرحوم ملا تیمورشاه وروحانیون دیگر علاوه براین نیازمندی ها،تهدید های حاکمان وزورگویان وخفقان موجود باعث می شد که در بعض مقاطع جلسات روضه مخفی وبانگهبان گذاشتن جلوی درب خانه برگزارشود^[4]"امابه مرور،روحانیون به ویژه شهیدآخوند(عالمی) ومردم عاشق آل الله برخفقان ،تهدیدها ،طعنه ها ونگرانی ها فایق آمدندودر همه ی محله ها ی منطقه سوزمه ومناطق اطراف روضه ومجالس مذهبی را علنی وعمومی برگزار کردند.

ادامه دارد....

منبع : کتاب زندگی نامه شهدای ولایت سرپل-جلد اول،تالیف محمدموسی زکی